روز اول

روز اول بی هوا قلب مرا دزدید و رفت

رو به رویم با خشونت ، نام من پرسید و رفت

روز دوم آمد و ساگت نگاهم کرد و گفت

دوستت دارم عزیزم ، ناگهان چرخید و رفت

روز سوم آخ دستش روی دست من گذاشت

دانه دیوانگی را در دلم پاشید و رفت

روز چارم دانه اش گل داد و آن رعنای من

با کرشمه از لبانم بوسه ای دزدید و رفت

روزهای بعد آمد روزهای بعد تر

ترک زیباروی ما هی آمد وخندید و رفت

او که طرز خنده اش خانه خرابم کرده بود

با همین حالش به من حال شعف بخشید و رفت

تا بچرخانم دلش را نذرها کردم چه خوب

خان چبان گشتم، تنهایی به رود افتاد و رفت