سلامتی...

سلامتی سه تن رفیق، ناموس، وطن

سلامتی سه کس زندانی، سرباز، آدمای بی کس

سلامتی اون مردایی که از پل نامردی رد نمی شن ولی تو دریای مردی غرق می شن

سلامتی زنجیر که صد سال زیر برف و بارون می مونه، زنگ می زنه، می پوسه، ولی از هم جدا نمی شه

سلامتی دریا که اگر هزار بارم طوفانی بشه ولی ماهیاشو دور نمی ریزه

سلامتی سنگ های بزرگ رودخونه که هوای سنگ ریزه های رودخونه را دارن

سلامتی بچه های جنوب شهر که چک سفید ندارن اما مو سفیدا رو دارن

سلامتی اون باغبونی که زمستونش رو بیشتر از بهارش دوست داره

سلامتی اونایی که می رن توی باغ گلا رو بو می کنن اونا رو لگد نمی کنن

سلامتی همه زندونی های بی ملاقات، دیونه های امین آباد

سلامتی اونایی که زر ندارن، زور ندارن، پول ندارن، پارتی ندارن، کس و کار ندارن، بی کس و کارن، یقه چرکند، پا برهنن، مقوا خوابند، پارک خوابند، شب پیراهن رو می شورن صبح تنشون میکنن